Tinja: “Zal ik wel of zal ik niet, ze is natuurlijk heel erg goed, en dan kom ik met mijn niet zo heel erg goed ontwikkeld zangstemmetje, wat zal ze wel niet denken, iedereen die bij Helen zingt is natuurlijk super goed, wat doe ik daar, ik durf niet, maar wil wel graag, zal ik dan maar 1 keertje gaan, ze kikt me vast uit, nou ja dat gevoel…”
Zo ging ik de eerste keer heen in de zomer van 2018. Onzeker tot op de bodem zeg maar.
Maar het viel allemaal heel erg mee, Helen at me niet op. Ze was juist vol goede moed en gaf mij het vertrouwen dat ik het wel waard was om bij haar te komen zingen. Zo was mijn allereerste ervaring toen in 2018.
Ondertussen zijn we 3 jaar zanglessen en stemtrajecten verder. Wel met de nodige pauzes, want we zijn allebei nogal druk. En corona gooide ook wel roet in het stemtraject.
Maar wat heb ik al een hoop geleerd en vooral gedaan samen met Helen. Het leukste tot nu toe is het ontwerpen van een liedjes 3-luik.
Hoe dat ging?
Ik heb een song centraal gezet, in mijn geval “Tears in heaven” en daar 2 songs bij gezocht die in mijn optiek qua inhoud en gevoel erbij hoorde. Daarvan hebben we coupletten en refreinen eruit gefilterd die goed over liepen in de andere song. Daar weer de akkoorden op de piano erbij gezocht en die in de juiste toonhoogte gezet zodat het muzikaal ook klopte en zo steeds beetje bij beetje een song ervan gemaakt die volgens mij klopt.
Echt ontzettend leuk en leerzaam om zo met songs bezig te zijn. En het leuke is dat het op deze manier uiteindelijk een heel eigen song wordt.
Als kers op de taart heb ik het tijdens de eindpresentatie voor de groep gezongen en Helen heeft mij begeleid op de piano. Echt zo trots dat het uitgevoerd is. Het is de wereld in. Het is gehoord.
Dit smaakt echt naar meer. Het volgende 3-luik borrelt alweer, zeg maar.
PS: inmiddels heeft Tinja het 3-luik ook opgenomen in een professionele studio
